Peyami, Esvet’in hayatından çıkmasıyla birlikte, büyük bir boşluğa düşmüştür. Artık hayatı anlamsız gelmiştir. Esvet’i düşünmekten kendini alamaz. Acı, öfke ve çaresizlik duygularıyla boğuşmaktadır.
Bir gün, Peyami’nin karşısına Cemre çıkar. Cemre, Peyami’nin içindeki acıyı paylaşır. Onu yalnız bırakmaz ve her zaman yanında olduğunu gösterir.
Cemre’nin varlığıyla birlikte, Peyami’nin hayatı yavaş yavaş değişmeye başlar. Acı ve üzüntü yerini, yavaş yavaş umuda bırakır. Peyami, yeniden hayata tutunmaya başlar.
Peyami, Cemre’nin desteğiyle, annesiyle ilgili gerçekleri de öğrenmeye başlar. Annesinin yaşadığı acıları ve kayıpları öğrenir. Bu bilgiler, Peyami’nin annesini daha iyi anlamasına yardımcı olur.
Peyami, Esvet’i unutmak istese de, onu kalbinden söküp atamaz. Ancak Cemre’nin varlığı, Peyami’ye yeni bir umut verir. Peyami, artık Esvet’in yokluğunu daha kolay kabullenmeye başlar.